Hastayım

Cuma...
Başka bir salonda, başka bir koltukta, zamanın seyir defteri. Canlanan anılar anlar, geçmiş yada anı çıkmazı. Uzanmışım, ellerim karnımın üstünde birleşik, gözlerim şafak özlemi kırmızısı, ateş alnımda mola vermiş. Yüzüm beyaz çöküntüsü, kireç kaçkını.

- Annem bakır bir tas içinde, bir parça bezi ıslatır alnıma koyardı, üstüm örtük, sırtımda yazma, yeni oyalı. Ayağımın altına dayanmış ısıtılan ütünün sıcaklığı, gözlerim aynı renk, tavanda bir noktaya kilitli. Yavaşça bezi alır alnımdan suyunu sıkar elini koyardı, annem, ah annem içli Münir Nurettin şarkıları söyleyen eski bir İstanbul hanımefendisi, yıllarını yorgun yaşamış, bir fotoğrafı çekilmeyecek kadar yalnız, hala saçımı okşar elleri.-

Gözüme yavaş yavaş çörekleniyor eylül buğusu, elimi alnıma koyuyorum, soğuk ve eksik ve yalnız. Hüzün, sonbahar sıkıntısı, alnımda annemin ellerinin kokusu...

Hastayım.